درخت گردو و مغز گردو یکی از محبوب ترین انواع در باغات میوه محسوب می شود. همچنین کاشت این نهال از نظر اقتصادی نیز بسیار می تواند سودهای کلانی را نصیب باغدار نماید و از همین روی توجه درصد زیادی از باغداران را به خود جلب کرده است.
هر نهال با توجه به شرایط کاشت و نگهداری، ویژگیهای متفاوتی دارد؛ به همین جهت مراقبت از ارقام مختلف نیاز به کسب دانش در این زمینه دارد. افزایش آگاهی و رسیدگی به نهال های گردو با آبیاری منظم، نور کافی، کوددهی، هرس کردن به موقع و… در نهایت منجر به رشد بهینه درخت و کیفیت محصول خواهد شد.
کاشت نهال گردو نیز همچون ارقام دیگر نیاز به رعایت اصول مربوط به کاشت و مراقبت از نهال دارد. در ابتدای این مطلب به جملهای اشاره کردیم که از گذشته تا به امروز رایج بوده و مورد توجه قرار گرفته است.این جمله از منظر علمی واقعیت دارد، اما به این معنا نیست که کاشت هیچ درختی کنار نهال گردو امکانپذیر نباشد.
تمام اجزای تشکیلدهنده درخت گردو از برگ درختان تا حتی ریشه، به ماده ی ژاگلون آغشته شده اند. این ماده که از مواد شیمیایی دیگر مانند نفتوکینون و هیدروکسی تشکیل شده، خاصیتی سمی داشته و حیات گیاهان دیگر را به خطر میاندازد.
به همین جهت می توان گفت که در کنار نهال گردو نمیتوان هر درختی کاشت. تنها درختانی از این خطر مصون هستند که نسبت به این ماده شیمیایی و سمی، حساسیت و واکنش نشان ندهند.
بخشهای مختلف یک درخت گردو به تولید این ماده شیمیایی و سمی مشغول هستند. تا زمانی که این ماده از درخت به زمین منتقل نشود، هیچ خطری گیاهان دیگر را تهدید نخواهد کرد. در غیر این صورت با بارش باران یا آبیاری به روش غرقابی، این ماده سمی از درخت بر روی زمین ریخته و جان نهالهای دیگر را خواهد گرفت.
این ماده شیمیایی در بخش ریشه نیز وجود دارد و به همین جهت اگر ریشه ارقام دیگر درون خاک با ریشههای نهال گردو تماس داشته باشند، به این ماده سمی آغشته شده و خطر آنها را تهدید خواهد کرد.
اطراف درخت گردو خطر مرگ برای درختان دیگر وجود دارد. معمولا باغداران به صورت منظم برگهایی که از درخت گردو بر روی زمین میریزند را جمعآوری میکنند. تمامی این برگها از خود ژاگلون تولید کرده و آسیبی جدی برای ارقام دیگر محسوب میشوند.
نکته بعدی کاشت ارقام مختلف در نزدیکی نهال گردو است. برای کاشت ارقام دیگر کنار درخت گردو، باید به فاصله مناسب توجه داشته باشید. اگر ماده سمی ژاگلون از طریق ریشههای درخت وارد خاک شود، به راحتی میتواند ریشه ارقام دیگر را نیز آلوده کند. البته برای کاشت نهال در نزدیکی این رقم بهتر است گونههایی را انتخاب کنید که حساسیت چندانی نسبت به این ماده شیمیایی نداشته باشند. برای جلوگیری از انتقال ژاگلون از ریشه به خاک و گسترش آن نیز میتوانید از روش آبیاری قطرهای استفاده کنید.
بهترین ارقام برای کاشته شدن کنار درختان گردو، درختانی هستند که از مقاومت بالایی نسبت به عوامل خارجی برخوردار باشند. به این ترتیب هر نهالی مانند نهال بادام درختی، قابلیت کاشت در نزدیکی این درخت را ندارند. در ادامه به ارقامی اشاره میکنیم که شما میتوانید از آنها برای کاشت کنار نهال گردو استفاده کنید:
و…
گلهایی که در ادامه به نام آنها اشاره میکنیم نسبت به نهالها و گیاهان، مقاومت بیشتر و حساسیت کمتری دارند.
گل بنفشه و داوودی
گل همیشهبهار و یاس بنفش
گل شمعدانی و شقایق
گل نرگس و بگونیا
گل زنبق و لاله
گل پامچال و تریلیوم
گل آفتابگردان و نیلوفر
گل اطلسی و بومادران
گل رز از نوع کریسمس
گل مهر سلیمان و بنفش شرقی
سرخس از نوع چوبی شاخدار
زنجبیل وحشی اروپایی
کاج موکو
این موضوع درست است که زیر درخت گردو بسیاری از نهالها قابلیت کاشت ندارند، اما گیاهانی که در ادامه به آنها اشاره میکنیم، بخش عظیمی از نیازهای باغداران را برطرف خواهند کرد:
گوجهفرنگی
سیبزمینی و پیاز
چغندر
بادمجان و کدو
خربزه
لوبیا و ذرت
هویج و زردک
مقدار این ماده بر روی میزان سمی بودن آن تأثیر مستقیم دارد. هر چه مقدار ژاگلون تولید شده از بخشهای مختلف این رقم بیشتر باشد، به همان نسبت نیز شدت سمی بودن آن افزایش پیدا خواهد کرد.
این ماده بر روی رشد گیاهان تأثیر بسیاری دارد؛ به این معنا که درختان نزدیک به این نهال با کاهش سرعت رشد مواجه خواهند شد. کم شدن سرعت رشد نیز به دیگر بخشهای درخت مانند برگها آسیب وارد میکند.
با آلوده شدن گیاهان به ماده ژوگلون، برگها به رنگ زرد تغییر رنگ داده و پس از گذشت مدت زمانی کوتاه خشک میشوند. در نهایت نیز تمام برگهای درخت پژمرده شده و از روی شاخهها بر روی زمین سقوط میکنند. اگر مقدار این ماده سمی زیاد باشد، شما با ضعیف شدن نهال و مرگ آن روبرو خواهید شد.
یکی از مهمترین اقدامات در این خصوص، به کارگیری راهکارهایی است که به کاهش مقدار این ماده شیمیایی کمک کند. همانطور که پیش از این اشاره کردیم، برگهای آغشته شده به ژاگلون نباید بر روی زمین باقی بمانند؛ به همین جهت هر چند وقت یک بار باید برگهای ریخته شده از شاخهها را جمعآوری کنیم.
همچنین از بین بردن شاخه های شکسته و هرس شده گردو نیز اهمیت بسیاری دارد. معمولا شاخههای ضعیف از درخت جدا شده و بر روی زمین میریزند. با جمع کردن این شاخهها میتوانیم خطر ماده شیمیایی ژاگلون را کاهش دهیم.
مالچ پاشی بر روی خاک و استفاده از مواد آلی نیز در این زمینه تأثیرگذار خواهد بود. توجه داشته باشید که برای تهیه مالچ، از هر شاخه یا علف هرزی غیر از اجزای تشکیلدهنده درخت گردو استفاده کنید.
کمپوست نوعی کود مخصوص خاک است که برای تقویت خاک از آن بهره مند می شود. یکی از راهکارهای مؤثر در استفاده از برگها و شاخههای آغشته شده به ماده شیمیایی ژاگلون، ترکیب آنها در اجزای تشکیلدهنده کمپوست است. شما میتوانید برای کاهش شدت آسیبرسانی این ماده سمی از این ترکیب استفاده کنید.
شاخ و برگ های درخت گردو در طول رشد به وسعت و محدوده وسیعی میرسند. به همین دلیل این عامل باعث می شود تا بر روی گیاهان دیگر به عنوان سایهبان عمل کرده و جلوی تابش مستقیم نور خورشید را بگیرند. همانطور که همه ما میدانیم تمامی درختان برای رشد به نور کافی احتیاج دارند. بهاینترتیب یکی دیگر از فاکتورهای مهم در خصوص کاشت ارقام دیگر در اطراف نهال گردو، به نور مناسب خورشید مربوط می شود.
نهال گردو برای رشد و باردهی به مواد مغذی بیشتری از خاک احتیاج دارد. به همین جهت با تغذیه از خاک مواد مفیدی برای رشد ارقام دیگر در خاک باقی نمیماند.
برچسب ها
ارسال دیدگاه
دیدگاه ها
آخرین مطالب
پربازدیدترین مطالب